Ταινία του 2010 που δυστυχώς για μένα δεν είχε πέσει στα χέρια μου ως τώρα, και δυστυχώς για την πλειοψηφία των κριτικών έπεσε στα χέρια μου και το τραγικότερο όλων- για εκείνους- μου άρεσε κιόλας.
Παραγωγός ο Allen Coulter, το όνομα του οποίου συναντάμε πολλές φορές σε παραγωγές σειρών ήδη από το 1993.
Επιστρέφοντας στην ταινία μας τώρα. Βρισκόμαστε στην πρώτη συνταρακτική σκηνή, εν έτει 1991 στον υπόγειο σιδηρόδρομο , όπου η 11 χρονη Alyssa Craig (Emilie de Ravin) παρακολουθεί τη ληστεία και δολοφονία της μητέρας της. 10 χρόνια μετά η ζωή της Ally την βρίσκει να μένει με τον υπερπροστατευτικό πατέρα της, Neil- επιθεωρητής της αστυνομίας- και να σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Συμπρωταγωνιστής και μελλοντικός έρωτας της Alyssa είναι ο Tyler Hawkins (Pattinson) που μερικά βράδια προτού γνωρίσει την Alyssa εμπλέκεται σε μια φασαρία μαζί με τον συγκάτοικο του (Aidan) και οδηγείτε στο τμήμα από τον πατέρα της.
Μόλις ο Aidan ανακαλύπτει πως η Alyssa είναι κόρη του Neil προτείνει στον Tyler να την προσεγγίσει, σαν ένα είδος εκδίκησης προς τον πατέρα της, πράγμα που γίνεται, με μόνη διαφορά πως οι δύο νέοι ερωτεύονται.
Στην ταινία παρακολουθούμε την πολυπλοκότητα των σχέσεων και πόσο αυτές επηρεάζονται από παράγοντες όπως ο θάνατος και η επαγγελματική ζωή. Σημασία έχει να ενεργούμε, παρά το γεγονός πως οι ενέργειες μας δύσκολα θα ξεφύγουν από την αφάνεια.
Η ιστορία παρουσιάζει τις ζωές των δύο νέων, πώς πλέκονται μεταξύ τους, πώς επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες και ο τρόπος που τα γεγονότα τοποθετούνται με καθήλωσαν στη θέση μου.
Το ανατρεπτικό, τέλος, που δέχεται πλήθος σχολίων δεν μένει από κανέναν απαρατήρητο. Εύχομαι να ακολουθήσεις αγαπητέ αναγνώστη τη συμβουλή μου και να την δεις την ταινία. Καλή σου διασκέδαση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου