Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ούτε στον χειρότερο εγκληματία...

Βλέπω τα γεγονότα να παίρνουν μια τόσο άσχημη τροπή που αναρωτιέμαι κάθε φορά που όλο και κάτι άσχημο λαμβάνει χώρα σ'αυτό τον τόπο! ''Τί παραπάνω μπορεί να συμβεί;;'' Και εκπλήσσομαι δυσάρεστα γιατί η ερώτηση μου, συνήθως, απαντάται! Ακολούθησαν ,λοιπόν, τα θλιβερά γεγονότα με το θάνατο του ανθρώπου- που πήγε στο σπίτι του για να πάρει την κάμερα και να την πάει στο νοσοκομείο, όπου η γυναίκα του γεννούσε- τα θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν στην πορεία.
Κλασική εικόνα συμπλοκών ανθρώπων των ΜΑΤ με διαδηλωτές, όμως, αυτή τη φορά μου φαίνεται πως το παρατράβηξαν λιγάκι παραπάνω οι άνθρωποι που σ' αυτή τη χώρα βρίσκονται για να επιβάλουν την τάξη. Το τράβηξαν μάλιστα τόσο μέχρι να φτάσει ένας 31χρονος στο νοσοκομείο σε ''προθανάτια'' κατάσταση. Και τί σημαίνει ο συγκεκριμένος ιατρικός όρος; Πως εάν δεν βιάζονταν οι τραυματιοφορείς να τον μεταφέρουν στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας θα θρηνούσαμε και άλλο ένα θύμα μέσα σε 4 μέρες. Και φυσικά και δεν θα αναφερθούμε στο γεγονός πως οι περισσότεροι στην αστυνομία κατέληξαν εκεί μιας και έχει σίγουρα χρήματα ως δουλειά- διότι σε καμία περίπτωση άνθρωποι με σώας τα φρένας δεν συμπεριφέρονται έτσι- ούτε πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να βασανίζει έναν άνθρωπο, ανήμπορο να αντιδράσει, με τέτοιο τρόπο.
Βρε ζωντόβολο οι εικόνες δείχνουν ανυπεράσπιστους ανθρώπους να τους χτυπάς και εσύ και η συνομοταξία σου με γκλόμπ και με την κόψη της ασπίδας στο κεφάλι. Γνωρίζεις πως τέτοια πράξη μπορεί να θεωρηθεί εκούσια απόπειρα δολοφονίας; Βγήκες εκεί με τον εξοπλισμό σου και όποιον πάρει ο χάρος; Και αναρωτιέμαι εγώ με το κουτό μου το μυαλό αυτούς τους ανθρώπους ποιός τους αφήνει ελεύθερους να κυκλοφορούν στους δρόμους και να λαμβάνουν το ρόλο του υπερασπιστή της δικής μας σωματικής ακεραιότητας καθώς και της περιουσίας μας.
Και ποιός γνωρίζει πόσοι ακόμη επισκέφθηκαν τα νοσοκομεία μετά από τη συνάντηση τους με τα όργανα της τάξης, διότι τα στοιχεία μιλούν για 67 τραυματίες που πήγαν στο ΚΑΤ, 10 στον Ευαγγελισμό και 20 στο ΓΚΝ. Ο αριθμός είναι πράγματι πολύ μεγάλος. Και πόσοι ακόμη μέσα στον πανικό δεν καταγράφησαν στα πρακτικά των νοσοκομείων.
Επιστρέφοντας στον νεαρό που είναι σε κρίσιμη κατάσταση, γνωρίζουμε πως έχει κατάγματα στο κρανίο του και μεγάλο ενδοκρανιακό αιμάτωμα. Θλιβερό το γεγονός πως υπάρχουν άνθρωποι που με τέτοια μανία χειροδικούν και όχι μόνο απέναντι στους συνανθρώπους τους. Ιατροδικαστές δεν είμαστε όμως τέτοια άσκηση βίας κάλλιστα θα μπορούσε να έχει χειρότερα αποτελέσματα και αντί για τη νοσηλεία του άτυχου άνδρα, να μιλούσαμε τώρα για τον χαμό του ύστερα από τα χάδια των οργάνων επιβολής της τάξης. Με στενοχωρεί το γεγονός πως ανάμεσα μας περπατούν καθημερινά άνθρωποι που σε μια πορεία φορούν τη στολή τους και αντί να μας προστατεύουν προκαλούν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις σε κόσμο -που βγαίνει να παραπονεθεί για τα κακώς κείμενα της χώρας μας- καθώς ενδοκρανιακά αιματώματα, αποτελούν εν δυνάμει θανατηφόρες ενέργειες και υποκρύπτουν δολοφονικές προθέσεις.
Θαύμα το πώς δεν έχουμε θρηνήσει ακόμη νεκρούς απ' ότι φαίνεται. Ας ευχηθούμε το παιδί να βγει σώος και δυνατός από το νοσοκομείο, μιας και μια βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση δεν τελειώνει με την επέμβαση. Χρειάζεται εντατική θεραπεία, παρακολούθηση από τους γιατρούς, πρόληψη εγκεφαλικού οιδήματος και τα συναφή.
Μάλιστα αν δεν κάνουμε λάθος η πολιτική δύναμη θέλει να μας πείσει πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί με την πολιτική που έχει υιοθετηθεί. Αν είναι πράγματι έτσι τότε σ' αυτό το λαό  δεν χρειάζεται να του σπάς το κεφάλι!
Δεχόμενοι πως είναι όλοι κάφροι που σπάνε βιτρίνες, όμως δεν ήταν. Νομίζω, τέλος, πως ο νομικός πολιτισμός που έχουμε στην Ευρώπη αναφέρει πως τη ζωή του τη σέβεσαι και την προστατεύεις και νομίζω πως κάθε άλλο παρά προστασία δεν προσέφεραν οι κύριοι πίσω από τις ασπίδες.
Εν αναμονή ενός καλύτερου αύριο σας καληνυχτίζω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου