Εκεί πλάι στο κρεβάτι στέκει και περιμένει ένα άγγιγμα για να αρχίσει να λέει το παράπονο της. Είναι μια όμορφη εβένινη κιθάρα. Καθώς την αγγίζεις αρχίζει να σου απαγγέλει αυτά που με υπομονή κρατάει βαθιά θαμμένα μέσα της.
Και πράγματι έχει να πει πολλά, και στη θέση του ακροατή αυτή τη φορά τίθεσαι εσύ. Ξεκινά, λοιπόν, και εσύ ταξιδεύεις μαζι της στις περιπέτειες που σου περιγράφει με τρόπο..λυρικό..!Μιλάει για αγάπες, χωρισμούς, φιλίες που χάθηκαν, αγάπες που λησμονήθηκαν και το μαύρο θάνατο που χτυπά απροσκάλεστος. Περιγράφει όμως η νότα με περίτεχνο τρόπο τα πάθη της κιθάρας και προσπαθεί να σου μεταφέρει τη σοφία της, που απέκτησε από τις χαρές και τις πίκρες της ζωής.
Σε εκείνο περίπου το σημείο ξεκινάς και εσύ να μοιρολογάς μαζί της. Η κιθάρα την οποία χάιδευες και που σου έδειξε πως κλείνοντας τα μάτια ο ορίζοντας δεν είναι το εμπόδιο σου-μιας και με τη φαντασία μπορείς να φτάσεις πολύ πιο μακριά- ζητάει να τη συνοδεύσεις με τον τρόπο σου στο ταξίδι της.
Ξεκινάς, λοιπόν, και εσύ με τα λίγα που γνωρίζεις να λες ασυνάρτητα αρχικά πράγματα που σιγά σιγά όμως αρχίζουν να βγάζουν νόημα και να συνοδεύουν γλυκά την εξομολόγηση της κιθάρας.
Βγαίνει το τραγούδι με αυτόν ακριβώς τονν τρόπο. Το έγχορδο μοιράζεται λίγη από τη σοφία του και δειλά δειλά ο τραγουδοποιός, στην προσπάθεια του να μεταφράσει αυτά που του εμπιστεύεται στον κόσμο εκεί έξω, μελοποιεί ένα τραγούδι.
Σας το λέω εγώ που έχω κιθάρα και ξέρω ;-) πως αυτή περίπου είναι η διαδικασία. Εκεί που θα κάθεστε στο καφέ και ένας γλυκός ήχος θα ακούγεται σαν ψίθυρος πίσω από τις φωνές, τα γέλια και τις συζητήσεις των θαμμώνων μην παραξενευτείτε. Θα είναι η μαγνητοφωνημένη συνάντηση δύο σοφών. Ενός περιπλανώμενου και ενός μεταφραστή που δουλειά του έχει να μεταφέρει τις περιπέτειες του ταξιδευτή σε εμάς. Όλοι μας σίγουρα θα παρατηρήσουμε πως κάποια από αυτα που μεταφέρει ο τραγουδιάρης τα βιώνουμε επομένως απλά θα ταξιδέψουμε μαζί του σε αυτά που μας απασχολούν ή θα ψάξουμε μέσα στους στίχουσ να βρούμε λύσεις που έντεχνα κρύβονται εκεί ανάμεσα στα γράμματα.
Ας ευχαριστήσουμε, λοιπόν, αυτές τις δύο μορφές που μας κρατούν συντροφιά όταν όλα φαίνονται μάταια και άσχημα προσφέρωντας μας φτερά για να ταξιδέψουμε σε νέους ορίζοντες.Καλό ταξίδι στους κουρσάρους εύχομαι μέσα απ'την ψυχή μου και είμαι σίγουρος πως θα συναντηθούμε.
Και πράγματι έχει να πει πολλά, και στη θέση του ακροατή αυτή τη φορά τίθεσαι εσύ. Ξεκινά, λοιπόν, και εσύ ταξιδεύεις μαζι της στις περιπέτειες που σου περιγράφει με τρόπο..λυρικό..!Μιλάει για αγάπες, χωρισμούς, φιλίες που χάθηκαν, αγάπες που λησμονήθηκαν και το μαύρο θάνατο που χτυπά απροσκάλεστος. Περιγράφει όμως η νότα με περίτεχνο τρόπο τα πάθη της κιθάρας και προσπαθεί να σου μεταφέρει τη σοφία της, που απέκτησε από τις χαρές και τις πίκρες της ζωής.
Σε εκείνο περίπου το σημείο ξεκινάς και εσύ να μοιρολογάς μαζί της. Η κιθάρα την οποία χάιδευες και που σου έδειξε πως κλείνοντας τα μάτια ο ορίζοντας δεν είναι το εμπόδιο σου-μιας και με τη φαντασία μπορείς να φτάσεις πολύ πιο μακριά- ζητάει να τη συνοδεύσεις με τον τρόπο σου στο ταξίδι της.
Ξεκινάς, λοιπόν, και εσύ με τα λίγα που γνωρίζεις να λες ασυνάρτητα αρχικά πράγματα που σιγά σιγά όμως αρχίζουν να βγάζουν νόημα και να συνοδεύουν γλυκά την εξομολόγηση της κιθάρας.
Βγαίνει το τραγούδι με αυτόν ακριβώς τονν τρόπο. Το έγχορδο μοιράζεται λίγη από τη σοφία του και δειλά δειλά ο τραγουδοποιός, στην προσπάθεια του να μεταφράσει αυτά που του εμπιστεύεται στον κόσμο εκεί έξω, μελοποιεί ένα τραγούδι.
Σας το λέω εγώ που έχω κιθάρα και ξέρω ;-) πως αυτή περίπου είναι η διαδικασία. Εκεί που θα κάθεστε στο καφέ και ένας γλυκός ήχος θα ακούγεται σαν ψίθυρος πίσω από τις φωνές, τα γέλια και τις συζητήσεις των θαμμώνων μην παραξενευτείτε. Θα είναι η μαγνητοφωνημένη συνάντηση δύο σοφών. Ενός περιπλανώμενου και ενός μεταφραστή που δουλειά του έχει να μεταφέρει τις περιπέτειες του ταξιδευτή σε εμάς. Όλοι μας σίγουρα θα παρατηρήσουμε πως κάποια από αυτα που μεταφέρει ο τραγουδιάρης τα βιώνουμε επομένως απλά θα ταξιδέψουμε μαζί του σε αυτά που μας απασχολούν ή θα ψάξουμε μέσα στους στίχουσ να βρούμε λύσεις που έντεχνα κρύβονται εκεί ανάμεσα στα γράμματα.
Ας ευχαριστήσουμε, λοιπόν, αυτές τις δύο μορφές που μας κρατούν συντροφιά όταν όλα φαίνονται μάταια και άσχημα προσφέρωντας μας φτερά για να ταξιδέψουμε σε νέους ορίζοντες.Καλό ταξίδι στους κουρσάρους εύχομαι μέσα απ'την ψυχή μου και είμαι σίγουρος πως θα συναντηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου